Uitverkocht stadion voor het Nederlandse Lied.

Het ‘uitverkocht’-bordje mocht zaterag, tijdens de eerste lustrumeditie van het Mega Piraten Festijn in het GelreDome op de stadiondeuren. Organisator Eddie Mensink is onder de indruk. “Vrijdagmiddag belden we voor de zekerheid nog even langs de voorverkoopadressen.

En daarna realiseerden we ons dat het evenement uitverkocht was. We waren dolgelukkig. Natuurlijk hoor ik het ook wel eens. ‘Is het nou niet een keer afgelopen met de populariteit van de Nederlandstalige muziek.’ Nou, je kunt het zien. Een uitverkocht stadion. De mensen willen er nog steeds bij zijn, nog steeds bij horen.”
 

Het GelreDome biedt tijdens de vijfde stadioneditie van het Mega Piraten Festijn een vertrouwde aanblik. Vele tienduizenden fans, sommigen verkleed, vieren feest. Het liedje staat centraal. Want het MPF biedt gezelligheid en een wij-gevoel. Wij tegen de rest van de wereld. En dat wordt geuit door hard mee te zingen. Met alles. Want Stef Ekkel zet voor de gein even een stukje in van ‘Waarheen, waarvoor’ en tienduizenden kelen brullen mee.

Als Xander de Buisonje later vraagt om even te zingen voor zijn jarige geluidsman, pakt het stadion het ook meteen op. Scoren op het Mega Piraten Festijn is niet moeilijk. Als het liedje maar bekend is. De toewijding van de fans is enorm. Martin Dams, lid van Ancora, weet er alles van. “Weet je, normaal gesproken ga ik op deze dag altijd even langs bij een fan in Duiven. Vandaag lukte het niet, omdat we twee keer moeten optreden. Ze is gehandicapt. Echt waar, ze koopt Kerstcadeautjes voor mijn hele gezin. Geurtjes, speelgoed, noem het maar op. Ik heb haar al meerdere keren gezegd dat dat niet nodig is, dat ze met dat geld wat leuks voor zichzelf moet kopen, maar ze blijft het doen. Het is echt een schat van een mens. Ik ga dat bezoek ook echt een andere keer inhalen.”

Kolkende massa
Aan Harten 10 de eer om het feest af te trappen. Dat doet het stel uit Ankum (bij Dalfsen) met verve. Nog nooit eerder stonden Tineke en Martien in een vol stadion. De twee hebben echte piratenharten en onderhouden nauwe banden met vele zenders. Martien organiseert ook zijn eigen piratenfeestjes met artiesten waarvan er op het vinyl een centimeters dikke laag stof ligt. Maar zo’n stadion. Ja, eerlijk is eerlijk, dat is toch ook wel heel bijzonder, vertelt Martien. “Wat super, wat ontzettend gaaf. Ons grootste publiek ooit. Tineke was strontzenuwachtig. Ik moest haar bijna het podium opduwen.” Tineke: “Martien ook wel hoor, hij laat het alleen niet blijken.”
Xander de Buisonjé zorgt rond kwart over acht al voor één van de eerste hoogtepunten van de avond. Zijn ‘Afscheid’, met het dramatisch aangezette ‘Nee nee nee’ wordt hard meegebruld. En als hij dan ‘Zij gelooft in mij’ inzet, is het hek helemaal van de dam. Van presentator Willie Oosterhuis krijgt hij daarna een kleine MPF-vuurdoop. Of hij op zijn piano nog even mee wil spelen met MPF-lijflied ‘In de blote kont’. En dat doet hij, na even het nummer verkend te hebben. De boerenrocker verandert de vloer van het GelreDome in één kolkende massa. Inclusief bierfonteinen.
Wie er op het podium staat, maakt verder niet al te veel meer uit. Het publiek wil feest, heeft daarvoor bekende liedjes nodig en krijgt die. Vandaar dat ook de ninetiesacts 2 Brothers on the 4th Floor en Vengaboys het hartstikke goed doen.

Hectisch
Thomas Berge brengt de zelfverzekerde allure van zijn voorbeeld Robbie Williams naar het GelreDome. En ook dat wordt massaal opgepakt door het publiek. ‘Kon ik maar even bij je zijn’ is een fijne meebruller. En Berge geniet. “Fokking gaaf”, zegt hij na afloop. “Serieus waar, het is zo cool om hier te staan. Ik was ook best een beetje zenuwachtig, dat heb ik niet meer zo vaak. Zo’n afgeladen stadion ziet er toch anders uit dat een volle zaal. Je stemt je liedjes er ook op af. Natuurlijk ga je in een stadion nog meer voor het grote gebaar.” Ook hij is, net zoals Martin Dams, onder de indruk van de toewijding van de fans. “Ik krijg ook cadeautes. ‘Koop er dan een album voor of benzine zodat je naar een show kunt’,zeg ik wel eens. Maar ze blijven het doen. En begrijp me niet verkeerd, ik ben daar heel dankbaar voor. Dat zijn de leuke dingen. Het is ook wel eens minder leuk geweest. Dat ik werd ingesloten door een groep fans. Heel hectisch. Weet je, het klinkt overdreven, maar tegenwoordig kijkt mijn manager altijd eerst even rond om een vluchtroute te verzinnnen. Niet dat het altijd nodig is, maar ik heb zo’n minder leuke situatie één keer meegemaakt en daar houd ik het graag bij.”

Volks
De gunfactor is enorm belangrijk. Een zanger als Frans Duijts heeft die. Als presentator Willie Oosterhuis hem aankondigt, breekt voordat hij de naam van de volgende ‘ster’ heeft genoemd, bij het woord ‘Tiel’ al een stormachtig gejuich los. En als Duijts dan ook nog zijn grote hit ‘Jij denkt maar dat je alles mag van mij’ inzet, gaat het publiek los. Voor Frans zelf voelt het een beetje als thuiskomen. “Ik ben er een aantal jaren niet bij geweest. Ik heb geprobeerd om mijn doelgroep te verbreden. Maar ik heb toch besloten om weer terug te gaan naar de volkse Frans. En dat wordt heel erg gewaardeerd. Niet alleen door het publiek, maar ook door mijn collega’s. ’t Is weer Frans’, hoor je dan.”
De 3JS, Marianne Weber en Jannes, allemaal hebben ze genoeg bekende liedjes en allemaal zetten ze het stadion op de kop. En dat lukt ook Ronnie Ruysdael, helemaal als hij voor zijn ‘Eet veel bananen’ ‘versterking’ krijgt van Zanger Rinus en zijn Deborah. Over de muzikale waarde ervan, vellen we verder geen oordeel.

Decibellenrecord
Toch is het uiteindelijk Lee Towers die het decibellenrecord van de avond op zijn naam mag zetten. Als hij stadionanthem ‘You’ll never walk alone’ inzet, brult vrijwel iedereen mee. Groots, grootser, grootst. “’t Was weer leuk hè”, zegt hij na afloop in de kleedkamer. “Het is altijd weer een kick. Kijk, ’t gebeurt wel of het gebeurt niet. Ze doen wel mee of niet. En gelukkig gebeurt het altijd. Ik ben me ervan bewust dat ik een buitgengewoon bevoorrecht mens ben. Het moet je gegund worden. Ze moeten wel wat met je hebben. En blijkbaar hebben ze wat met mij. Dat voel je ook bij een artiest als Jannes. Kijk, bij ons in Rotterdam zeggen ze: ‘Als ze je een klootzak vinden, vreet je morgen straatstenen.” Lee heeft van alle optredende artiesten van het MPF wellicht het vaakst voor dergelijke enorme mensenmassa’s gestaan. Toch weigert hij het om het op routine te doen. “Ik was hier vandaag al om vijf uur. Ik wilde soundchecken. Dat is voor mij standaard, dat moet. Ik heb bepaalde kwaliteitsnormen. Dan zie je de spanning achter de schermen, dan ga je daarin mee.”

Grasmat
Aan Django Wagner, Gebroeders Ko en Jan Smit de eer om het festival af te sluiten. Dat gebeurt tijdens Jan Smits ‘Leef nu het kan’ natuurlijk met veel vuur en confetti. Het is afgelopen. Voor het publiek dan. Niet voor Eddie Mensink en zijn medewerkers. Het stadion moet binnen vijf uur leeg gemaakt worden. “Volgend jaar op 13 december komen we weer terug naar het GelreDome”, verklapt hij alvast. “Gisteren hebben we dat net weer vastgelegd. De voorverkoop begint maandag al. Speciaal voor de vroege vogels is er een stevige korting. De eerste vijfduizend kaarten gaan eruit met 10 euro korting. En nu wordt het nog even flink aanpoten. Om vier uur ’s morgens wordt de grasmat van het GelreDome weer naar binnen geschoven. Dan moet het stadion leeg zijn. Gelukkig is het inmiddels bijna slagwerk geworden.”