Nadat Nikki in 2008 Idols won, belandde ze in een rollercoaster van emoties, zo bekent ze nu. De Brabantse kreeg last van mensenschuwheid, haar relatie ging uit, er moest een poliep worden verwijderd… „Begin dit jaar klapte alles in.”
De afgelopen twee jaar waren op zijn zachtst gezegd enerverend voor de 26-jarige Nikki. „Allereerst kreeg ik te kampen met mensenschuwheid. Doordat opeens veel mensen mij herkenden, werd ik bewuster van mijzelf. Het heeft even geduurd voordat ik dat vreemde gevoel een plek heb weten te geven.”
Ze zwijgt even en vervolgt dan: „En ik heb, ná de operatie aan mijn stembanden afgelopen augustus, een mentale klap gekregen. Heel raar. Wacht, ik zal het proberen uit te leggen. Toen ik na het verwijderen van de poliep voor het eerst weer in het openbaar zong, leek het wel alsof er een bankschroef om mijn keel zat. Alles klapte dicht. Het had niets met mijn fysieke toestand te maken. Het was gewoon een reactie op mijn mentale blokkade!”
Ze weet het nog precies: „Uiteindelijk klapte januari van dit jaar alles in. Vrijwel mijn hele leven had ik met de radio meegezongen. En opeens voelde ik mij geremd. Dat was een bijzonder rare gewaarwording. Het gaat nu weer beter. Alleen heb ik mentaal nog altijd wat te verwerken. Ik heb het gevoel dat ik de wereld nog niet aankan. Ik wil terug naar meezingen in de auto. Ik haalde laatst een cd van Céline Dion uit de kast. Die kende ik vroeger van voor naar achteren. Ik ben geen fan meer van haar, maar toen ik de cd hoorde, wilde ik weer meezingen. Het ging goed, maar nog niet zoals vroeger. Ik ben er bíjna bovenop, maar voor de laatste loodjes moet ik misschien tóch een mental coach inschakelen.” Ze lacht: „Die wegen toch ook altijd het zwaarst?”
Ze geeft toe: „Dat ik ooit zou doorbreken als zangeres, daarvan was ik overtuigd. En ik wilde ook ontwikkelingswerkster worden. Toen ik zes jaar was, zei ik al tegen mijn vader ’pap, we moeten een kindje adopteren’. Daarom is het zo heerlijk dat ik mag zingen op zo’n Because I’m a girl-concert; elk verkocht kaartje staat garant voor een geboortebewijs van een kind. Want 50 miljoen kinderen, veelal meisjes, staan nergens geregistreerd!”
Zelf is ze het product van een Australische moeder en Canadese vader. Die leerden elkaar kennen in Nederland. Toen Nikki vier jaar was, verhuisden ze naar Australië. Tien jaar later keerden ze terug naar Nederland. „Ik was niet blij. Mijn oudere zus was al terug, in verband met school. Dat ik ook moest, daarover was ik écht, écht heel pissig. Ik dacht dat ik mijn vrienden nooit meer zou terugzien. Maar toen bestond Facebook natuurlijk nog niet… Inmiddels woont mijn zúsje weer in Australië. Zij zingt ook, maar voor de lol. Ik was al heel vroeg zo van ’dit ga ik doen’.”
En vanaf dat ze zingt, schrijft Nikki ook. Zo schreef ze ook mee aan haar nieuwste single Perfect Day, over het verlies van een dierbare. „Ik heb het in Zweden met een team geschreven. Zelfs op de heenreis had ik nog geen idee waarover het nummer moest gaan. Precies op het moment van landing belde mijn zusje. Ze gilde in paniek dat haar schoonvader was overleden. Al gauw besloten we dat het over het verlies van een dierbare moest gaan.” Neuriet loepzuiver: „Oh, why did you have to leave, on a perfect day.”
Wie een indruk wil krijgen van de belangrijkste mensen in haar leven, hoeft alleen de reclameblokken goed in de gaten te houden. In de tv-reclame van het zuiveldrankje dat Nikki heeft weten te strikken, zijn ze allemaal te zien: haar ouders, bandleden, vriend Wouter… Nikki: „Hij is gitarist van William Wixley. Ik ontmoette hem bij een albumpresentatie. Ik had toen nog een vriend, die trouwens nog steeds in mijn band speelt. Ik vond hem zó knap, ik dacht ’hij is vast homo’. Om een lang verhaal kort te maken; twee maanden later, het was, om andere redenen, inmiddels uit met mijn vriend, ontving ik een brief van hem. Een echte! Uiteindelijk zijn er zes brieven heen en weer gestuurd. Superromantisch!” Ze lacht: „Als we ooit kinderen krijgen en ze vragen ’mama, wat is post?’ dan kan ik ze onze brieven laten zien!”
Nikki boeken? Informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden.
Bron:Telegraaf