Ronnie Tober is vanaf vandaag pensioengerechtigd. De olijke zanger met zijn Amerikaanse accent omarmt de 65 jaar die achter hem liggen. „Ik ben al 43 jaar gelukkig met mijn man Jan en heb een geweldige carrière. Maar toen ik ziek werd, heeft mijn leven een grote verandering ondergaan.”
De diagnose blaaskanker opende Ronnie Tober de ogen. „Ik dacht na over de dood en kwam tot het besef dat ik niet slechts herinnerd wilde worden als ’die zanger van Breng die rozen naar Sandra’ of mijn songfestivallied Morgen. Ik wilde méér zijn voor anderen.”
Ronnie: „Het was eind jaren negentig toen ik tijdens een lunch naar het toilet moest en tot mijn grote schrik zag dat ik bloed plaste. Ik vond het gek, want ik voelde geen pijn en wist dus niet dat er iets gigantisch mis was in mijn lichaam.”
„Mijn man Jan en ik gingen meteen naar de huisarts”, vervolgt Ronnie. „Hij vermoedde dat er een poliep in mijn blaas zou zitten en stuurde me door naar de uroloog. We kregen slecht nieuws: ik had een kwaadaardige tumor in mijn blaas.”
Bedachtzaam zegt Ronnie: „De diagnose bracht me uit evenwicht. Ik kon bijvoorbeeld níét zeggen: ik heb kanker.” Met een wrang lachje: „Omdat mijn arts dat essentieel vond voor mijn verwerking wilde hij me dat tóch horen zeggen. Hij vroeg me ieder bezoek naar de bekende weg: Je voelt je niet lekker, maar wat mankeer je dan?”
„Ik werd daar wrevelig van, want ik wilde er niet aan dat ik ziek was. Tot ik op een keer brak. Huilend antwoordde ik hem: ik heb kanker. Zo, zei de dokter, dat heb je nu gezegd. En besef je ook wat het betekent? Daarna hadden we een lang, emotioneel gesprek. Achteraf was ik die arts erg dankbaar.”
Ronnie werd geopereerd en kreeg daarna chemotherapie. „Natuurlijk was ik bang dat ik doodging. Maar ik heb me keurig aan de voorschriften van de artsen gehouden, stopte met roken en ging gezonder leven. Dat heeft, naast al die medische bijstand, een grote bijdrage aan mijn herstel geleverd.”
Ronnie Tober boeken? Informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden.
bron:telegraaf