Danny de Munk is door een diep dal gegaan. „De afgelopen twee jaar zijn zwarte bladzijdes uit mijn leven”, zegt hij. „Het is me zwaar gevallen me te ontworstelen aan het keurslijf waarin ik mezelf had laten stoppen. Mensen van wie ik had gehoopt dat ze me zouden steunen, lieten me vallen als een baksteen.”
„Nachtenlang heb ik huilend in mijn bed gelegen”, vertelt Danny, die vorige week veertig jaar werd. „Ik wist niet wat ik moest doen om mezelf weer vrolijk en blij te voelen. Jenny wist soms niet wat ze met me aan moest. Samen met haar ben ik de zoektocht naar mezelf aangegaan.”
„Musical is heel bepalend voor mijn ontwikkeling geweest, maar ik voelde me niet langer mezelf, terwijl ik dat wel wilde”, vertelt Danny. „Dat ging niet zonder slag of stoot. Ik heb een enorm gevecht met mezelf geleverd.”
De eerste stap die Danny van zichzelf moest nemen, was erkennen dat hij niet langer meer een rol wilde spelen voor de buitenwereld. „Dat ik mijn Amsterdamse accent tot vorig jaar tijdens interviews of spelletjes op tv wegliet, was eigenlijk niet zoals ik echt ben”, vertelt Danny.
Geeft toe: „Natuurlijk vergrootte dat wel mijn kans op musicalrollen. Daarom heb ik dat ook een periode gedaan. Eigenlijk besefte ik tijdens de musical Ciske hoever ik bij mezelf vandaan was geraakt. Ik speelde niet Ciske. Ik bén Ciske. Nog steeds. Ik ben een boefie mét een Amsterdams accent. Ik merkte om die reden dat ik het ook lastig vond om de lijn van de makers van de musical aan te houden. Ik vond, als zeg maar de personificatie van Ciske, dat ik als geen ander wist hoe hij zou bewegen of hoe hij iets zou zeggen.”
Niet iedereen toonde begrip voor zijn standpunt, zo vertelt Danny. „Het is moeilijk als een hoofdrolspeler zijn eigen ideeën heeft om dan in goede harmonie samen te werken. Ook waren er mensen die me voor gek verklaarden dat ik me begon te verzetten tegen de vastomlijnde verwachtingen van mijn omgeving. Terwijl ik juist had gedacht dat er vanuit hen begrip zou zijn. Dat heeft me in eerste instantie uit evenwicht gebracht en pas later ging ik het begrijpen: het leven is één grote zoektocht naar het pad dat je wilt bewandelen.” Lacht: „Misschien is het dan toch waar dat wijsheid met de jaren komt?”
Danny de Munk boeken? Informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden.
bron;telegraaf